Marjo
Sommige mensen weten al van jongs af aan wat ze willen worden. Anderen vinden hun passie later in het leven. Zoals zij-instromer Marjo Moet. Zij volgt op 60-jarige leeftijd een opleiding om begeleider bij Frion te worden en werkt ondertussen al bij Holtrust: "Ik heb er nog geen moment spijt van gehad."
In 2010 runde Marjo haar eigen kaasspeciaalzaak met werkplekken voor jongeren met bijvoorbeeld autisme of asperger. Ze coachte hen en vond dat ontzettend leuk. Op het toenemende aantal begeleidingsaanvragen zei ze steeds: ‘laat maar komen!’
Van kaasspeciaalzaak naar zorg
Marjo komt uit een handelsgezin. Ze is altijd ondernemer geweest en gewend om vanuit de economische kant te denken. Toch merkte ze dat ze de mensgerichte kant miste. Als 59-jarige dacht ze: het is nu of nooit!
Ze deed haar kaasspeciaalzaak van de hand en stapte over naar de zorg. Marjo werd taxichauffeur voor specifieke doelgroepen en kwam bij alle Frion-locaties. Zo maakte ze kennis met de mensen tot ze uiteindelijk de stap zette en solliciteerde op de vacature voor zij-instromers. “Op zondagavond stuurde ik een mail en maandagochtend werd ik gebeld!”
Terug in de schoolbanken
Nu zit ze weer in de schoolbanken en dat vindt ze geweldig. “Heerlijk om tussen de jongeren te zitten!” Het is een gevarieerde groep. De jongste is 25 en de oudste 50 jaar. Na een half jaar Nationale Zorgklas (waar beide kanten kijken of er een match is), behaalde ze een certificaat.
Op dit moment volgt ze een opleiding op mbo-niveau 4 bij het Deltion College en werkt ze tegelijkertijd op locatie Holtrust van Frion. “Vanaf het begin is het een warm bad geweest en ben ik goed begeleid. Er zijn drie groepen. Soms werk ik ’s ochtends en soms s’ avonds. Die afwisseling vind ik heerlijk!”
Marjo vraagt zich wel eens af of ze dit werk niet veel eerder had moeten kiezen. Maar ze weet niet zeker of ze het al op jongere leeftijd had kunnen doen. “Ik heb nu al heel wat levenservaring opgedaan, die helpt in mijn werk.”
Pure chocolade
Toen Marjo voor haar opleiding moest vertellen waarom ze dit werk wil doen, nam ze een enorme reep pure chocolade. Waar met grote letters PUUR op stond. “De mensen waar ik voor zorg hebben geen schilletje om zich heen. Als ze blij zijn, dan zijn ze blij. Zijn ze boos? Dan zijn ze boos. Ze zijn enorm puur en dat vind ik geweldig.”
Van alles leren
“Dit is het leukste wat ik ooit gedaan heb. Ik heb er nog geen moment spijt van”, vertelt ze. Ze moest alles leren voordat ze bij Frion kwam, maar nam ook jaren aan levenservaring mee. Het coachende had ze al vaker gedaan maar de ADL was nieuw. Toch blijkt ze dat ook enorm leuk te vinden. “ADL is eigenlijk gewoon een moment voor 1-op-1-aandacht.”
Vol overgave
Marjo geniet van haar werk: “Laatst zijn we met een deel van de groep naar Amsterdam geweest. Dat was grandioos! Ik heb altijd alles vol overgave gedaan, maar dit is echt het leukste wat ik ooit gedaan heb. Ik hoop dit te blijven doen tot mijn pensioen.”
Foto en tekst: Lisa van Doorn (Frion)
In 2010 runde Marjo haar eigen kaasspeciaalzaak met werkplekken voor jongeren met bijvoorbeeld autisme of asperger. Ze coachte hen en vond dat ontzettend leuk. Op het toenemende aantal begeleidingsaanvragen zei ze steeds: ‘laat maar komen!’
Van kaasspeciaalzaak naar zorg
Marjo komt uit een handelsgezin. Ze is altijd ondernemer geweest en gewend om vanuit de economische kant te denken. Toch merkte ze dat ze de mensgerichte kant miste. Als 59-jarige dacht ze: het is nu of nooit!
Ze deed haar kaasspeciaalzaak van de hand en stapte over naar de zorg. Marjo werd taxichauffeur voor specifieke doelgroepen en kwam bij alle Frion-locaties. Zo maakte ze kennis met de mensen tot ze uiteindelijk de stap zette en solliciteerde op de vacature voor zij-instromers. “Op zondagavond stuurde ik een mail en maandagochtend werd ik gebeld!”
Terug in de schoolbanken
Nu zit ze weer in de schoolbanken en dat vindt ze geweldig. “Heerlijk om tussen de jongeren te zitten!” Het is een gevarieerde groep. De jongste is 25 en de oudste 50 jaar. Na een half jaar Nationale Zorgklas (waar beide kanten kijken of er een match is), behaalde ze een certificaat.
Op dit moment volgt ze een opleiding op mbo-niveau 4 bij het Deltion College en werkt ze tegelijkertijd op locatie Holtrust van Frion. “Vanaf het begin is het een warm bad geweest en ben ik goed begeleid. Er zijn drie groepen. Soms werk ik ’s ochtends en soms s’ avonds. Die afwisseling vind ik heerlijk!”
Marjo vraagt zich wel eens af of ze dit werk niet veel eerder had moeten kiezen. Maar ze weet niet zeker of ze het al op jongere leeftijd had kunnen doen. “Ik heb nu al heel wat levenservaring opgedaan, die helpt in mijn werk.”
Pure chocolade
Toen Marjo voor haar opleiding moest vertellen waarom ze dit werk wil doen, nam ze een enorme reep pure chocolade. Waar met grote letters PUUR op stond. “De mensen waar ik voor zorg hebben geen schilletje om zich heen. Als ze blij zijn, dan zijn ze blij. Zijn ze boos? Dan zijn ze boos. Ze zijn enorm puur en dat vind ik geweldig.”
Van alles leren
“Dit is het leukste wat ik ooit gedaan heb. Ik heb er nog geen moment spijt van”, vertelt ze. Ze moest alles leren voordat ze bij Frion kwam, maar nam ook jaren aan levenservaring mee. Het coachende had ze al vaker gedaan maar de ADL was nieuw. Toch blijkt ze dat ook enorm leuk te vinden. “ADL is eigenlijk gewoon een moment voor 1-op-1-aandacht.”
Vol overgave
Marjo geniet van haar werk: “Laatst zijn we met een deel van de groep naar Amsterdam geweest. Dat was grandioos! Ik heb altijd alles vol overgave gedaan, maar dit is echt het leukste wat ik ooit gedaan heb. Ik hoop dit te blijven doen tot mijn pensioen.”
Foto en tekst: Lisa van Doorn (Frion)